Standbeelden.be

Waeri, Karel   (Gent, 03.07.1842 - Gent, 15.03.1898 Op zijn achttiende, in 1860, keerde hij met zijn broer Jan terug naar Gent en woonde hij een tweetal jaren in de Kortrijk(sepoort)straat. De twee broers debuteerden samen als volkszangers in de herbergen. Toen Gent hen – al snel – te klein werd, trokken ze zingend en spelend door de Vlaamse steden en gemeenten. Karel bleef echter in Gent wonen.
In oktober 1868 huwde hij met Sidonie-Francisca de Meyer. Het jonge koppel vestigde zich in de Mortierstraat en trad voortaan als duo op. Het wedervaren van Karel en zijn vrouw tussen 1877 en 1884 is zowat van dag tot dag te volgen. De Gentse Universiteitsbibliotheek bewaart namelijk zijn agenda’s voor die jaren. Alle plaatsen waar zij optraden zijn er door hem (of door zijn vrouw) nauwgezet in genoteerd met de bijhorende inkomsten. Hieruit blijkt dat hun dagopbrengst tussen de acht à tien frank schommelde. Ter vergelijking: het gemiddelde dagloon van een ongeschoolde arbeider bedroeg toen 2,60 frank; dat van een geschoolde arbeider 4,80 frank.
De kluchtige liederen gaan van zedenschetsen (bv. de man/vrouw-relatie) tot satire op lokale toestanden (zo gaf hij in zijn lied De Ledebergsche pompiers de raad, bij een  brand in Ledeberg de “pompiers” liefst vijf, zes dagen op voorhand te verwittigen). Daarnaast heeft Waeri een enorm gamma van politieke liederen nagelaten. Opvallend is de hoge tekstkwaliteit van talrijke liederen van Karel Waeri. In dat opzicht kan hij beslist een a-typische volkszanger worden genoemd. Karel Waeri bleef steeds populair te Gent ; zijn liederen worden nog steeds gezongen. Op 19 juli 1970 organiseerde Walter De Buck tijdens de Gentse Feesten een Karel Waeri-avond. Aangepaste versies van Waeri's liederen behoren ook vandaag nog tot De Bucks repertoire. Dezelfde De Buck beeldhouwde een 5,40 m hoge granieten zuil die in 1989 op het plein werd geplaatst. Bovenaan prijkt een vioolspelende Waeri en op de zuilomtrek zijn in hoogreliëf scènes uit zijn liederen weergegeven (bron : literair.gent)

Op het Sint-Jacobsplein te Gent kan men het standbeeld ter ere van Karel Waeri vinden.
In het beeld zitten de thema’s van zijn liedjes verwerkt: (slaven)arbeid, bloedbanden, verbondenheid...

Het beeld, dat eigenlijk meer een zuil is, heet Den Gentschen Béranger en werd gemaakt door Walter De Buck (1934, Gent).

Beeldhouwer, tekenaar, zanger. Opleiding aan de Academie te Gent o.l.v. Jozef Cantré.

Ondernam in 1960 een studiereis naar Indië. Uit de pers hieromtrent: «Deze reis bracht hem tot een duidelijker inzicht in zijn eigen werk. Hij bleef een symbolische vormentaal nastreven in niet-figuratieve zin, die universeel moest kunnen zijn.

Reageerde tegen ongebonden gevoelsuitingen, waaraan in de schilderkunst de naam «tachisme» wordt gegeven.» In de loop van de late jaren '60 verminderde zijn artistieke activiteit als beeldhouwer en begon hij aan zijn carrière van zanger.

In het begin van de jaren '80 verbleef hij herhaaldelijk in Spanje en hervatte hij intensief zijn activiteit als beeldhouwer. Zijn non-figuratieve werken ademen universaliteit en symboliek. Beeld van de volkszanger Karel Waeri op het Beverhoutplein en beelden van dansende Moren op de pinakels van het Metselaarshuis in de Cataloniëstraat te Gent. Zette zich jarenlang in voor werklozen die tegelijk een opleiding beeldhouwen meekregen.

Staatsprijs voor beeldhouwkunst, geselecteerd voor de Godecharleprijs in 1958, voor de “Provinciale Prijs voor Beeldhouwkunst van Oost-Vlaanderen” in 1959. Tevens actief als bezieler van de Gentse Feesten.

http://www.nobel.be/NL/ART/7957_de_buck_walter