Pikke Stijkès
Toegevoegd op 2 september 2010 door mive
Afbeelding toegevoegd door mive
Kunstenaar:
niet gekend
niet gekend
Opschrift:
Pikke Stijkès
Tiense
romanfiguur
naar
Léon Rubbens
Pikke Stijkès
Tiense
romanfiguur
naar
Léon Rubbens
Plaatsbeschrijving:
Tienen - Grote Markt 4, binnenplein van Stedelijke Academie Muziek Woord Dans
Tienen - Grote Markt 4, binnenplein van Stedelijke Academie Muziek Woord Dans
Het beeld
Een slungelachtige jongeman met klompen aan de voeten, een stompje sigaret in de mond en lang verward haar staat op een arduinen sokkel. Hij is gekleed in een veel te groot hemd dat uit een te lange broek steekt. Zijn handen heeft de jongen in zijn zakken.
Pikke Stijkès werd geboren op 25 december 1898. Volgens het verhaal zat Pikke hele dagen te ploeteren in de modedr van de Mene om kikkers te vangen.Het verhaal speelt zich grotendeels af in de parochie van Onze-Lieve-vrouw ten Poel en de omgeving van de Grote Markt in Tienen.
Bron: Caroline Limbos, Kleine monumenten in Vlaams-Brabant, Heemkunde Vlaanderen, 2010
Pikke Stijkès, De Gramoetse van nen Tinse Kwèèker is een boek van Leon Rubbens, een bekende Tienenaar. Het boek van 240 pagina's is in 1952 verschenen, in tweede uitgave in 1979, en in een derde uitgave in 1998. Léon Rubbens was leraar aan het St.-Jozefsinstituut, later pastoor van de OLV-parochie in Tienen.
De idee voor de hoofdfiguur van het boek ontstond tijdens het leraarschap van Rubbens. Een negenjarig jongetje woonde in de Vollongang, in het Tiens van 50 jaar geleden "Impasse Vollon", tegenover de Katholieke Normaalschool op de Waaiberg. Rubbens liet hem allerlei fratsen uithalen, die hem verteld werden door een aantal vrienden, zoals de tandarts Kamiel Moens en dokter Jean Smeesters. Hij noemde de sympathieke bengel Pikke Staikès. In het Tiens is "staikès" een stekelbaarsje. In zijn werk spelde Rubbens de naam minder fonologisch met ij: "Pikke Stijkès".
Het boek is moeilijk leesbaar, maar wel belangrijk voor de studie van volksgebruiken en de oude streektaal. Rubbens bewijst dat het Tiens onder invloed stond van het Frans, zij het niet in bijzonder hoge mate als men let op andere Vlaamse stadsdialecten. Veel woorden die bij hem voor Tiens dialect doorgaan, zijn eigenlijk verbasteringen van Franse woorden. Ook dit sociologisch verschijnsel maakt het werk van Rubbens interessant.
Het boek Pikke Stijkès wordt in 2006 door de gemeente Tienen in korte ingesproken fragmenten online gezet. Zie http://www.tienen.be/showpage.aspx?id=1027
Bron: Wikipedia
De kunstenaar
Yvan STRUYS, Tienen 1943. Symbolistisch schilder, graficus, houtsnijder, beeldhouwer, glazenier en keramist. Opleiding aan de Academie van Tienen. Zijn schilderijen zijn meditaties over leven en dood. Glasraamkruisweg in de Minderbroederskapel in Mechelen. Ook beeldje De vredesduif aan de Heldensquare in Tienen, geplaatst naar aanleiding van de bevrijdingsfeesten in de zomer 2004. Zie http://www.standbeelden.be/standbeeld/882
Op 25/12/1998 is het bronzen beeldje onthuld ter gelegenheid van het feit dat hij 100 jaar geleden geboren werd. Op initiatief van de "vzw Kommetéét va Pikke Stijkès. Sosjetéét ver ’t poussijre va Tiene en et goaislage van et Tins" die tot doel heeft Tienen en het Tiens te bevorderen (op 19 november 1996 opgericht).
Een slungelachtige jongeman met klompen aan de voeten, een stompje sigaret in de mond en lang verward haar staat op een arduinen sokkel. Hij is gekleed in een veel te groot hemd dat uit een te lange broek steekt. Zijn handen heeft de jongen in zijn zakken.
Pikke Stijkès werd geboren op 25 december 1898. Volgens het verhaal zat Pikke hele dagen te ploeteren in de modedr van de Mene om kikkers te vangen.Het verhaal speelt zich grotendeels af in de parochie van Onze-Lieve-vrouw ten Poel en de omgeving van de Grote Markt in Tienen.
Bron: Caroline Limbos, Kleine monumenten in Vlaams-Brabant, Heemkunde Vlaanderen, 2010
Pikke Stijkès, De Gramoetse van nen Tinse Kwèèker is een boek van Leon Rubbens, een bekende Tienenaar. Het boek van 240 pagina's is in 1952 verschenen, in tweede uitgave in 1979, en in een derde uitgave in 1998. Léon Rubbens was leraar aan het St.-Jozefsinstituut, later pastoor van de OLV-parochie in Tienen.
De idee voor de hoofdfiguur van het boek ontstond tijdens het leraarschap van Rubbens. Een negenjarig jongetje woonde in de Vollongang, in het Tiens van 50 jaar geleden "Impasse Vollon", tegenover de Katholieke Normaalschool op de Waaiberg. Rubbens liet hem allerlei fratsen uithalen, die hem verteld werden door een aantal vrienden, zoals de tandarts Kamiel Moens en dokter Jean Smeesters. Hij noemde de sympathieke bengel Pikke Staikès. In het Tiens is "staikès" een stekelbaarsje. In zijn werk spelde Rubbens de naam minder fonologisch met ij: "Pikke Stijkès".
Het boek is moeilijk leesbaar, maar wel belangrijk voor de studie van volksgebruiken en de oude streektaal. Rubbens bewijst dat het Tiens onder invloed stond van het Frans, zij het niet in bijzonder hoge mate als men let op andere Vlaamse stadsdialecten. Veel woorden die bij hem voor Tiens dialect doorgaan, zijn eigenlijk verbasteringen van Franse woorden. Ook dit sociologisch verschijnsel maakt het werk van Rubbens interessant.
Het boek Pikke Stijkès wordt in 2006 door de gemeente Tienen in korte ingesproken fragmenten online gezet. Zie http://www.tienen.be/showpage.aspx?id=1027
Bron: Wikipedia
De kunstenaar
Yvan STRUYS, Tienen 1943. Symbolistisch schilder, graficus, houtsnijder, beeldhouwer, glazenier en keramist. Opleiding aan de Academie van Tienen. Zijn schilderijen zijn meditaties over leven en dood. Glasraamkruisweg in de Minderbroederskapel in Mechelen. Ook beeldje De vredesduif aan de Heldensquare in Tienen, geplaatst naar aanleiding van de bevrijdingsfeesten in de zomer 2004. Zie http://www.standbeelden.be/standbeeld/882
Op 25/12/1998 is het bronzen beeldje onthuld ter gelegenheid van het feit dat hij 100 jaar geleden geboren werd. Op initiatief van de "vzw Kommetéét va Pikke Stijkès. Sosjetéét ver ’t poussijre va Tiene en et goaislage van et Tins" die tot doel heeft Tienen en het Tiens te bevorderen (op 19 november 1996 opgericht).