Ros Beyaert
Toegevoegd op 27 maart 2010 door monlouis
Afbeelding toegevoegd door monlouis
Plaatsbeschrijving:
Gent - Paul de Smet de Naeyerplein
Gent - Paul de Smet de Naeyerplein
Het bronzen Ros Beyaert (door Aloïs De Beule en Domien Ingels) en de beeldengroep “Schoonheid, kracht en wijsheid” (door Jules-Pierre van Biesbroeck) zijn schaarse overblijfselen van de Wereldtentoonstelling 1913.
Het Ros Beyaard is een sage over een vreemde rots in Dinant. Er bestaan twee versies van.
Er waren eens Vier Heemskinderen. Ze hadden een magisch paard van hun vader gekregen, maar Karel de Grote wilde dat paard in zijn bezit en besloot een vloek uit te spreken over de Vier Heemskinderen. Op slag veranderden de kinderen in vier hoge rotsen. Nu zou Karel de Grote alle macht over het paard hebben, maar het paard hield zo veel van de kinderen dat hij van verdriet zelf in een rots veranderde (de Rocher Beyard). Karel de Grote was zijn paard kwijt.
Versie 2 Er waren eens Vier Heemskinderen. Ze hadden een magisch paard van hun vader gekregen, maar Karel de Grote wilde dat paard in zijn bezit krijgen en besloot de Vier Heemskinderen te vermoorden. Hij ging achter hen aan. Toen de kinderen aan de Maas kwamen konden ze geen kant meer uit, maar het paard was hun redding. Ze klommen op het paard, dat zich afstootte tegen een rots, zo hard dat de rots in tweeën spleet, en sprong over de Maas. De kinderen waren gered. (bron wikipedia)
Er waren eens Vier Heemskinderen. Ze hadden een magisch paard van hun vader gekregen, maar Karel de Grote wilde dat paard in zijn bezit en besloot een vloek uit te spreken over de Vier Heemskinderen. Op slag veranderden de kinderen in vier hoge rotsen. Nu zou Karel de Grote alle macht over het paard hebben, maar het paard hield zo veel van de kinderen dat hij van verdriet zelf in een rots veranderde (de Rocher Beyard). Karel de Grote was zijn paard kwijt.
Versie 2 Er waren eens Vier Heemskinderen. Ze hadden een magisch paard van hun vader gekregen, maar Karel de Grote wilde dat paard in zijn bezit krijgen en besloot de Vier Heemskinderen te vermoorden. Hij ging achter hen aan. Toen de kinderen aan de Maas kwamen konden ze geen kant meer uit, maar het paard was hun redding. Ze klommen op het paard, dat zich afstootte tegen een rots, zo hard dat de rots in tweeën spleet, en sprong over de Maas. De kinderen waren gered. (bron wikipedia)
Zelf informatie toevoegen
