Standbeelden.be

Op zondag 28 september 2003 werd , na een plechtige hoogmis, een gloednieuw beeld van Sint-Bavo onthuld en door Monseigneur Arthur Luysterman, bisschop van Gent ingewijd. De Merenaren en de talrijke sympathisanten van deze parochie waren massaal aanwezig en keken vol belangstelling uit. Dit gebeuren vormde immers het hoogtepunt van het feestjaar 2003, waaraan tal van plaatselijke verenigingen hun steentje bijdroegen.
Met de realisatie van dit beeld in de voortuin van de pastorij, ging een droom in vervulling van pastoor Jan Keymeulen, die hiermee zijn praktisch werk te Mere (restauratie van de pastorij, restauratie en verfraaiing van de kerk) wilde afronden. Hij werd in deze reeds jaren tevoren geïnspireerd door Albert D'hoker, erevoorzitter van de Heemkundige Kring van Erpe-Mere, die er van overtuigd was dat een beeld van de heilige Bavo op dit dorp ontbrak.
Hoe dan ook, de opdracht voor de realisatie van deze droom werd toevertrouwd aan beeldhouwer Herman De Somer, die hiermee niet meer aan zijn proefstuk toe was. Herman boetseerde een meer dan levensgroot beeld, dat gegoten werd in de bronsgieterij Van Geert en met een tweekleurige patine werd afgewerkt. Het stelt Bavo voor in een sober kleed en met een mantel los over de schouders gegooid. Op het hoofd draagt hij een weing flatterende muts.Bavo wordt afgebeeld als een magere pezige man met een wat ontredderde gelaatsuitdrukking, zoekend naar innerlijke rust. Links van hem staat zijn zwaard in de grond geplant, waarop zijn valk zit. In zijn rechterhand houdt hij een klein kerkje. Aan zijn voeten zien we wat geld en juwelen, een harnas en een groot wiel. Het bronzen beeld werd geplaatst op een sokkel van wit sierbeton, eveneens door Herman De Somer ontworpen, met daarop de teksten: "ST BAVO en MERE + 28-9-...3/ 1000 BAVO MIII-MMIII"
De kunstenaar verdiepte zich in het leven van de heilige om hem aldus zo correct mogelijk, met de juiste symbolen te kunnen weergeven.
Bavo was een edelman uit de 6de eeuw, de zoon van de graaf van Haspengouw, die aanvankelijk een luxueus en rijk leven leidde op zijn landgoed. Na het overlijden van zijn vrouw, kwam hij echter tot inkeer. Geld en rijkdom konden hem niet meer gelukkig maken. Daarom ging hij op zoek naar Amandus, de apostel van Gent, van wie hij gehoord had. In de abdij Ganda (aanvankelijk in een kluis op een abdijdomein te Mendonk) vond Bavo de innerlijk rust die hij zocht. Hij verzaakte aan al zijn wereldse bezittingen en vestigde zich voorgoed te Gent in een cel buiten de abdij Ganda.
In het werk van De Somer zitten al deze elementen ordelijk verwerkt. De eerste fase van Bavo's leven is afgebeeld aan zijn linkerzijde: een zwaard, een harnas en een valk, symbolen van zijn adelstand en macht, een schat aan goud en juwelensymbool van zijn rijkdom. Al deze drukt Bavo met zijn linkerhand kordaat weg of vertrappelt hij met zijn voet.
De periode van inkeer en boete wordt in het beld weergegeven door het schamele kleed, de boetemuts en het feit dat de man blootvoets is afgebeeld. De derde periode uit Bavo's leven, de tij die hij doorbracht in de abdij Ganda, wordt gesymbolisserd door de mantel (monnikspij) aan zijn rechterzijde en de abdij die hij aan zijn hart drukt.
Het wiel achteraan verwijst naar een legende uit zijn leven. De voerman die stenen aanvoerde voor de bouw van zijn kluis, belandde met zijn wagen in een gracht, toen een wiel van de wagen middendoor brak. De razende man werd bedolven onder de vracht stenen en kalk en stierf. Bavo liet het levenloze lichaam van de man naar zijn cel brengen. Na drie uur gebed kwam de man opnieuw tot leven.
Deze Sint-Bavo heeft een boodschap voor elke voorbijganger: " Mensen, vindt het geluk niet in macht, in roem of bezit, maar vindt het wel in liefde voor elkaar." (bron : Mededelingen van de Heemkundige Kring van Erpe-Mere, Jaargang 44, nr.1)