Willem van Oranje en Marnix van Sint-Aldegonde
Toegevoegd op 6 juli 2012 door cloetensbrecht
Afbeelding toegevoegd door cloetensbrecht
Kunstenaar:
Jean-Paul Laenen
Jean-Paul Laenen
Opschrift:
Willem van Oranje
1533-1584
Voorvechter voor vrijheid en verdraagzaamheid in de Lage Landen
Philips van Marnix van Sint Aldegonde
1540-1598
Intellectueel, schrijver en diplomaat van Oranje
Burgemeester van Antwerpen
Willem van Oranje
1533-1584
Voorvechter voor vrijheid en verdraagzaamheid in de Lage Landen
Philips van Marnix van Sint Aldegonde
1540-1598
Intellectueel, schrijver en diplomaat van Oranje
Burgemeester van Antwerpen
Plaatsbeschrijving:
Antwerpen - Aan de achterkant van het KMSKA
Antwerpen - Aan de achterkant van het KMSKA
TOESPRAAK DOOR KRIS PEETERS VLAAMS MINISTER-PRESIDENT EN
VLAAMS MINISTER VAN ECONOMIE, BUITENLANDS BELEID,
LANDBOUW EN PLATTELANDSBELEID
Inhuldiging standbeeld Willem van Oranje & Marnix van Sint-Aldegonde
6 juli 2012
Mijnheer de schepen voor cultuur en toerisme van de stad Antwerpen,
Mijnheer de Ambassadeur, Mijnheer de consul-generaal,
Mijnheer de voorzitter van de Prins Willem de Eerste-herinneringsstichting,
Dames en heren,
“In ’t verleden ligt het heden. In het nu, wat worden zal”. Dat schreef de Nederlandse dichter Willem Bilderdijk ooit.
Vandaag huldigen wij hier in Antwerpen een standbeeld in dat ons gezamenlijk verleden viert. Maar dit standbeeld symboliseert ook dat wij samen vooruit kijken; naar wat worden zal.
De invloed van Willem van Oranje en Marnix van Sint-Aldegonde voor Antwerpen, en bij uitbreiding voor de hele lage landen, is niet te onderschatten.
Hun levensloop viel samen met één van de belangrijkste perioden uit onze gezamenlijke geschiedenis. Een periode die, enkele decennia na hun dood, werd afgesloten met het feitelijke einde van de 17 Provinciën, met de Val van Antwerpen en met het einde van de Tachtigjarige oorlog. Daarmee werd de basis gelegd van de opsplitsing tussen België en Nederland.
Vandaag zien we opnieuw een reflectie van dat verleden. Willem van Oranje liet zijn rechterhand Marnix van Sint-Aldegonde de honneurs waarnemen in Antwerpen, als een soort van ambassadeur. En zo heeft de Nederlandse regering ons vandaag hun ambassadeur gezonden om de honneurs waar te nemen. Wat dat betreft, is er weinig veranderd in vierenhalf eeuwen tijd.
Hopelijk zal het verblijf van ambassadeur Schuwer wel minder nazinderen in de geschiedenis, en zijn er toch ook wat verschillen met die tijd. Want nadat Marnix van Sint-Aldegonde mee de pacificatie van Gent had voorbereid, slaagde hij er helaas niet in om Antwerpen te verdedigen tegen de Spanjaarden.
Het einde van de 17 Provinciën legde voor een stuk de basis voor de zaken die ons vandaag onderscheiden. Tegelijk heeft dit er ook voor gezorgd dat de Vlaamse en Nederlandse cultuur rijker zijn geworden.
Waarschijnlijk ligt in die periode ook de basis van onze meer Bourgondische levensstijl in Vlaanderen. De populariteit van Vlaanderen en Antwerpen als toeristische bestemming voor Nederlanders, zal daar niet vreemd aan zijn. Met ruim 450.000 Nederlandse overnachtingen per jaar, is Antwerpen de populairste citytripbestemming voor Nederlanders. Nog vóór (andere) wereldsteden als Londen, Parijs of Berlijn.
Vlaanderen en Nederland hebben dus nog steeds veel gemeen. In ons gezamenlijk verleden ligt inderdaad het heden. De beeldhouwer – die deze plechtige inhuldiging helaas niet zelf meer kan meemaken - laat de standbeelden naar het zuiden en het noorden kijken en zo over de Lage Landen in hun geheel. Die grensoverschrijdende blik is vandaag een realiteit. Een nauwe samenwerking komt ons allebei ten goede.
De moeilijke financiële situatie waarmee alle overheden nu geconfronteerd worden, is in mijn ogen trouwens een katalysator om nog meer te gaan samenwerken. Het zou een kapitale fout zijn om nu de grenzen te sluiten in een futiele poging om de crisis buiten te houden. Zeker voor open economieën als Vlaanderen en Nederland.
De samenwerking gebeurt dan ook op veel terreinen tegelijk. Ik heb bijvoorbeeld onlangs nog, samen met minister Verhaegen, installaties mogen openen in Gent en Terneuzen die samen werken aan de biogebaseerde economie.
Daarnaast is er sinds kort een denkgroep “Toekomstverkenning” opgericht met vooraanstaande experts uit Vlaanderen en Nederland. Zij zullen een lijst opstellen van ontwikkelingen die op lange termijn de samenleving in Vlaanderen en Nederland kunnen beïnvloeden.
De oprichting van deze denkgroep is een rechtstreeks gevolg van mijn ontmoeting met minister-president Rutte één jaar geleden.
Zowel Vlaanderen als Nederland zetten zich de laatste jaren ook in om de interesse bij de media over wat er over de grens heen gebeurt, te stimuleren. Dat gebeurt onder andere via journalistenbeurzen.
Het doet me dan ook veel plezier dat de Vlaamse Openbare Omroep VRT recent heeft besloten om vanaf 2013 een permanente correspondent in Nederland te stationeren. Dat zal het wederzijds begrip alleen maar versterken.
Dames en heren,
De broederband tussen Vlaanderen en Nederland kan niet verbroken worden. Wat ons bindt, is immers zoveel sterker dan wat ons verdeelt. Onze gelijkenissen zijn zoveel belangrijker dan onze verschillen.
Vandaag komen verleden en toekomst samen in het nu. Dit schitterend standbeeld staat symbool voor vele eeuwen van samenwerking tussen Vlaanderen en Nederland. En het staat symbool voor de toekomst. Voor de samenwerking die nog komen zal.
Ik dank u.
Bron: http://www.krispeeters.be/
VLAAMS MINISTER VAN ECONOMIE, BUITENLANDS BELEID,
LANDBOUW EN PLATTELANDSBELEID
Inhuldiging standbeeld Willem van Oranje & Marnix van Sint-Aldegonde
6 juli 2012
Mijnheer de schepen voor cultuur en toerisme van de stad Antwerpen,
Mijnheer de Ambassadeur, Mijnheer de consul-generaal,
Mijnheer de voorzitter van de Prins Willem de Eerste-herinneringsstichting,
Dames en heren,
“In ’t verleden ligt het heden. In het nu, wat worden zal”. Dat schreef de Nederlandse dichter Willem Bilderdijk ooit.
Vandaag huldigen wij hier in Antwerpen een standbeeld in dat ons gezamenlijk verleden viert. Maar dit standbeeld symboliseert ook dat wij samen vooruit kijken; naar wat worden zal.
De invloed van Willem van Oranje en Marnix van Sint-Aldegonde voor Antwerpen, en bij uitbreiding voor de hele lage landen, is niet te onderschatten.
Hun levensloop viel samen met één van de belangrijkste perioden uit onze gezamenlijke geschiedenis. Een periode die, enkele decennia na hun dood, werd afgesloten met het feitelijke einde van de 17 Provinciën, met de Val van Antwerpen en met het einde van de Tachtigjarige oorlog. Daarmee werd de basis gelegd van de opsplitsing tussen België en Nederland.
Vandaag zien we opnieuw een reflectie van dat verleden. Willem van Oranje liet zijn rechterhand Marnix van Sint-Aldegonde de honneurs waarnemen in Antwerpen, als een soort van ambassadeur. En zo heeft de Nederlandse regering ons vandaag hun ambassadeur gezonden om de honneurs waar te nemen. Wat dat betreft, is er weinig veranderd in vierenhalf eeuwen tijd.
Hopelijk zal het verblijf van ambassadeur Schuwer wel minder nazinderen in de geschiedenis, en zijn er toch ook wat verschillen met die tijd. Want nadat Marnix van Sint-Aldegonde mee de pacificatie van Gent had voorbereid, slaagde hij er helaas niet in om Antwerpen te verdedigen tegen de Spanjaarden.
Het einde van de 17 Provinciën legde voor een stuk de basis voor de zaken die ons vandaag onderscheiden. Tegelijk heeft dit er ook voor gezorgd dat de Vlaamse en Nederlandse cultuur rijker zijn geworden.
Waarschijnlijk ligt in die periode ook de basis van onze meer Bourgondische levensstijl in Vlaanderen. De populariteit van Vlaanderen en Antwerpen als toeristische bestemming voor Nederlanders, zal daar niet vreemd aan zijn. Met ruim 450.000 Nederlandse overnachtingen per jaar, is Antwerpen de populairste citytripbestemming voor Nederlanders. Nog vóór (andere) wereldsteden als Londen, Parijs of Berlijn.
Vlaanderen en Nederland hebben dus nog steeds veel gemeen. In ons gezamenlijk verleden ligt inderdaad het heden. De beeldhouwer – die deze plechtige inhuldiging helaas niet zelf meer kan meemaken - laat de standbeelden naar het zuiden en het noorden kijken en zo over de Lage Landen in hun geheel. Die grensoverschrijdende blik is vandaag een realiteit. Een nauwe samenwerking komt ons allebei ten goede.
De moeilijke financiële situatie waarmee alle overheden nu geconfronteerd worden, is in mijn ogen trouwens een katalysator om nog meer te gaan samenwerken. Het zou een kapitale fout zijn om nu de grenzen te sluiten in een futiele poging om de crisis buiten te houden. Zeker voor open economieën als Vlaanderen en Nederland.
De samenwerking gebeurt dan ook op veel terreinen tegelijk. Ik heb bijvoorbeeld onlangs nog, samen met minister Verhaegen, installaties mogen openen in Gent en Terneuzen die samen werken aan de biogebaseerde economie.
Daarnaast is er sinds kort een denkgroep “Toekomstverkenning” opgericht met vooraanstaande experts uit Vlaanderen en Nederland. Zij zullen een lijst opstellen van ontwikkelingen die op lange termijn de samenleving in Vlaanderen en Nederland kunnen beïnvloeden.
De oprichting van deze denkgroep is een rechtstreeks gevolg van mijn ontmoeting met minister-president Rutte één jaar geleden.
Zowel Vlaanderen als Nederland zetten zich de laatste jaren ook in om de interesse bij de media over wat er over de grens heen gebeurt, te stimuleren. Dat gebeurt onder andere via journalistenbeurzen.
Het doet me dan ook veel plezier dat de Vlaamse Openbare Omroep VRT recent heeft besloten om vanaf 2013 een permanente correspondent in Nederland te stationeren. Dat zal het wederzijds begrip alleen maar versterken.
Dames en heren,
De broederband tussen Vlaanderen en Nederland kan niet verbroken worden. Wat ons bindt, is immers zoveel sterker dan wat ons verdeelt. Onze gelijkenissen zijn zoveel belangrijker dan onze verschillen.
Vandaag komen verleden en toekomst samen in het nu. Dit schitterend standbeeld staat symbool voor vele eeuwen van samenwerking tussen Vlaanderen en Nederland. En het staat symbool voor de toekomst. Voor de samenwerking die nog komen zal.
Ik dank u.
Bron: http://www.krispeeters.be/
Zelf informatie toevoegen