Standbeelden.be

Gerard Walschap werd geboren te Londerzeel-St. Jozef op 9 juli 1898. Hij genoot onderwijs in Leuven  voor missionarissen van het Heilig Hart, doch gaf deze studies op. In 1923 werd hij redactiesecretaris van het Antwerps weekblad "Het Vlaamsche land". Hij debuteerde met romantische verzen en enkele katholiek getinte toneelstukken. In 1925 huwde hij te Maaseik met Marie-Antoinette Theunissen. 1. Zijn eerste roman "Waldo" verscheen in 1928. Met de roman "Adelaide", verschenen in 1929 werd hij bekend. Het was het eerste werk van een reeks romans over "De familie Roothooft" die, alhoewel zo niet door hem bedoeld, bij de clerus wrevel tegenover de schrijver deed ontstaan. Dit kwetste Gerard Walschap en na een lange tijd van twijfel en innerlijke strijd werd hij vrijzinnig. In een deel van zijn werken beschouwt de schrijver de maatschappij als een moeilijk te dragen last. Een treffend voorbeeld hiervan is "De bejegening van Christus" uit 1940. Maatschapplijke uitersten worden door hem als het ware verheerlijkt, zowel het primitieve leven in "Volk" en "De dood in het dorp" (1930), als de bijna agressieve vrijheid in "Het kind" (1939) en "De consul" (1943) en de kommerloze vrijheid in misschien wel zijn beste werk "Houtekiet" (1939). "Zwart en wit" uit 1948 gaat dan weer over het repressieprobleem. "Zuster Vergilia" uit 1951 behandelt de eeuwige strijd tussen geloof en ongeloof en in "Oproer in Kongo" uit 1953 komt het kolonialisme aan de beurt. In 1951 maakte hij trouwens een lange reis doorheen de toenmalige Belgische kolonie. In "Het gastmaal" uit 196 en "Het avondmaal" uit 1968 gebruikt de schrijver een modernistisch vertelprocédé om zijn eigen innerlijke te onthullen.
De veelzijdigheid en verbeeldingskracht van deze schrijver komt ook nog tot uiting in zijn toneel- en poppenspelteksten en kinderboeken. Walschaps leven werd gedomineerd door een innerlijke tweestrijd vooral op het gebied van het geloof. Dit belette hem niet een gezegende leeftijd van 91 jaar te bereiken. Boven de vele Vlaamse en Belgische onderscheidingen ontving hij in 1968 de "Prijs der Nederlandse Letteren". In mei 1975 werd hem de eretitel "baron" verleend.
Gerard Walschap stierf te Antwerpen op 25 oktober 1989. Hij liet 3 zonen en 1 dochter na.