De Dansende nimfen of Drie Gratiën

facebook twitter

Toegevoegd op 29 maart 2011 door mive

De Dansende nimfen of Drie Gratiën

Afbeelding toegevoegd door mive

mive | De Dansende nimfen of Drie Gratiën | 0 mive | De Dansende nimfen of Drie Gratiën | 0 mive | De Dansende nimfen of Drie Gratiën | 0 mive | De Dansende nimfen of Drie Gratiën | 0 mive | De Dansende nimfen of Drie Gratiën | 0 mive | De Dansende nimfen of Drie Gratiën | 0 mive | De Dansende nimfen of Drie Gratiën | 0 mive | De Dansende nimfen of Drie Gratiën | 0
Kunstenaar:
niet gekend
Opschrift:
Walter Schott Fec.
Plaatsbeschrijving:
Antwerpen - ingang Park Den Brandt, Beukenlaan
Informatie toegevoegd door mive :
29 maart 2011
Samen met de parken Vogelzang en Middelheim maakt het park Den Brandt deel uit van het Nachtegalenpark. Het park Den Brandt in Antwerpen is 21 ha groot en vormt het westelijk gedeelte van het Nachtegalenpark. Den Brandt wordt in 1396 voor de eerste keer als benaming voor een stuk land gebruikt. Vermoedelijk duidt de naam op een 'afgebrande plek', een vroegere ontginningsmethode waarbij stukken hei en bos werden afgebrand en dan tot landbouwgrond werden omgevormd. In de geschiedenis van het domein is er sprake van een hoeve, later van een 'speelhuys', en tenslotte rond 1582 van een hof, nl. Hof ten Brande. Het huidige kasteel werd door de familie della Faille de Waerloos,opgericht in Louis XVI-stijl in 1790, de periode waarin het vorige gebouw werd gesloopt. In 1820 werd een reeks grondige veranderingen uitgevoerd. De eigenaar liet onder meer de vijvers uitgraven. In 1910 werd de familie Kreglinger eigenaar van het kasteel met 16 hectaren park.

Een deel van het park werd toen aan de stad Antwerpen verkocht. Voor de opening van het park op 7.5.1911 liet de Stad een reproductie van het standbeeld de "David" van Michelangelo plaatsen (aangekocht op de wereldtentoonstelling te Brussel in 1910). Dit is een kopie van de Italiaanse kunstenaar Michelangelo.  Voor het fatsoen kreeg David een vijgeblad (of is het een eikeblad), terwijl Michelangelo geen graten zag in komplete naaktheid.  Dit beeld prijkte eveneens op de wereldtentoonstelling 1910 te Brussel, maar dan voor het Italiaans paviljoen.

De familie Kreglinger kocht een ander beeld uit de wereldtentoonstelling, nl. "De Dansende nimfen", een populaire locatie voor trouwfoto's. De ingang aan de Beukenlaan leidt naar een fontein, die "3 dansende vrouwen" voorstelt.  Er wordt ook wel eens over de "Drie Gratiën" gesproken. 

"De groep bestaat uit drie slanke, vrolijke meisjes met modieuze kapsels en eigentijdse op het lichaam gemoduleerde jurken met een breed rondwaaierende brede zoom onder de knieeën. Met voorovergebogen lichaam proberen ze, balancerend op de rand, elkaars hand vast te houden zonder in het water te vallen." (Antoon Van Ruyssevelt, Stadsbeelden Antwerpen annoo 2011, p. 187)

Het beeld is van de beeldhouwer Walter Schott (°Ilsenburg/Hars 1861 - Berlijn 1938), en zou afkomstig zijn uit de wereldtentoonstelling van 1910 te Brussel, waar het voor het Duits paviljoen prijkte.  Op de rand staat Walter Schott fec(it) en Aktien Gesellschaft Gladenbeck / Berlin-Friedrichshagen. Fecit betekent vervaardigde.

Het beeld is van de Duitser, maar het dekoratieve beeldhouwwerk op de arduinen sokkel is van de Antwerpenaar Jules Adriaensen (1873-1918).

In 1962 werd de stad officieel eigenaar van het volledige kasteeldomein. In 1995 werd het kasteel met de bijgebouwen beschermd als monument. De tuinen zijn zeer mooi aangelegd: Franse tuin voor het kasteel, en Engels met grachten en vijvers achteraan. Voor vele Antwerpenaars is het park Den Brandt een unieke plek om te wandelen of te joggen. Elk jaar wordt in het park ‘Jazz Middelheim’ georganiseerd. Ook het ‘peperkoekenhuisje’, een kleine Engelse cottage, geeft het park een romantische toets.

---

Een gelijkaardig beeld staat in Central Park in New York. Het draagt de naam Untermeyer Fountain naar Samuel Untermeyer die het in 1947 daar liet opstellen.

---

Walter Schott (18. September 1861, Ilsenburg; † 2. September 1938 , Berlijn) was een Duitse professor en beeldhouwer. Hij was de zoon "gräflich-stolbergischen Hütteninspektors" Eduard Schott. Hij volgde een opleiding aan de Academie van Hannover en van 1880 tot 1883 aan de Berlijnse Akademie. Vanaf 1885 vestigde hij zich als beeldhouwer in Berlijn en ontwierp veel gedenktekens namens de neubarocken Berliner Bildhauerschule zahlreiche Denkmäler. Hij maakte zich totaal afhankelkijk van Kezer Wilhem II en genoot weinig bijval in de Weimarrepubliek. Hij stierf in Berlin en zijn urne werd in het graf van zijn vader bijgezet in Ilsenburg.
Zie http://de.wikipedia.org/wiki/Walter_Schott