Standbeelden.be

Het Monument ter herinnering aan de 50ste verjaardag van de mijnramp te Marcinelle werd in 2006 ontworpen door kunstenaar Roger De Haes. Op woensdag 8 augustus 1956 vond in de mijn "le bois du Cazier" in Marcinelle de grootste mijnramp plaats uit de Belgische geschiedenis. Een menselijke fout in combinatie met de verouderde mijninfrastructuur zorgde voor een immense brand. De 275 kompels die op grote diepte aan het werken waren, zaten als ratten in de val. Ondanks grootschalige reddingswerkzaamheden duurde het nog weken eer de omvang van de ramp gekend was. Het verdict was verpletterend : 262 mensen vonden de dood. Onder de slachtoffers waren 33 Vlamingen, allen afkomstig uit deze regio.

De streek, Hageland-Zuiderkempen, is op sociaaleconomisch gebied minder ontwikkeld dan andere regio's. De lokale tewerkstellingsgraad was en is nog steeds klein. Om het belangrijke dagelijkse brood op de planken te krijgen waren veel mensen verplicht om elders te gaan werken. Zo trokken vele mannen van de streek naar de mijnen in het Waalse steenkoolbekken. Dagelijks reed er een autobus met een veertigtal mannen uit de streek van Aarschot en Heist-op-den-Berg naar de steenkoolmijn van 'Bois du Cazier' te Marcinelle. Ook op woensdag 8 augustus 1956 reden de mannen nietsvermoedend naar hun werk. Op die dag vond de grootste mijnramp in de Belgische geschiedenis plaats. In totaal werden 262 mijnarbeiders slachtoffer van de ramp. 33 slachtoffers kwamen uit onze streek. Op het kerkhof van Betekom werd in 1957 ter nagedachtenis van de niet geïdentificeerde slachtoffers van de streek een monument opgericht in de vorm van een mijnwerkerslamp. In Betekom liggen 11 mensen, waaronder vier mensen uit Betekom, in een massagraf begraven. De verwoestende brand in de mijn had de identificatie van de slachtoffers zeer moeilijk gemaakt. Het duurde dan ook verschillende maanden eer de slachtoffers hier te Betekom hun laatste rustplaats kregen.

In 2006 was het 50 jaar geleden dat de mijnramp van Marcinelle plaatsvond. Het gemeentebestuur van Begijnendijk vatte het plan op om een standbeeld te laten ontwerpen. Het ontwerp van kunstenaar Roger De Haes werd unaniem door de jury gekozen. De kunstenaar beschrijft zijn creatie als volgt: "Twee mijnwerkers, de ramp overleefd, zittend op kolen en leunend tegen elkaar, door het gebeuren aangeslagen en met de blik op oneindig". De linkerhand van één van de mijnwerkers rust op een mijnwerkerslamp. De andere mijnwerker houdt een handschoen vast. Beiden hebben ze een typische mijnwerkershelm op het hoofd.

Het bronzen beeld, dat de titel "Stilte" draagt, staat op een 1,20 meter hoge sokkel waartegen arduinen platen bevestigd zijn met daarop de tekst "Marcinelle 8 augustus 1956 - Stilte" gevolgd door de 33 namen van de overleden mijnwerkers uit onze streek.
Er is een fietsroute de Marcinelleroute (zie http://fietsknooppunten.blogspot.com/2009/03/marcinelleroute.html)

(Bron: Gemeente Begijnendijk)

Roger De Haes (°1944) is een man uit Begijnendijk die al heel zijn leven gebeten en bezeten is door kunst. 'Sinds ik het mij kan herinneren, zo ongeveer vanaf mijn derde levensjaar, heb ik al getekend', aldus de kunstenaar. Het kon niet anders dan dat hij tijdens zijn middelbare studies werd opgemerkt door zijn toenmalige leraar PO, Alfons Verstreken, die eveneens tekenles gaf aan de academie van Aarschot. Deze kon Roger overhalen een jaartje tekenles bij hem te volgen. 'Maar gezien mijn jonge leeftijd en het gebrek aan stimulans van thuis uit gaf ik er na één jaar de brui aan', voegde hij er eerlijkheidshalve aan toe.  ' Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan, en in 1966 nam ik  les in beeldhouwen aan de academie van Heist-op-den-Berg', zo gaat hij verder. 'Tussen 1973 en 1979 ging ik mij aan dezelfde academie weer meer op het schilderen toeleggen.' 'Man zijnde, die maar één ding tegelijk kan doen, stopte ik dan weer even met beeldhouwen, om mij later nog in de grafiek (etsen en steendruk) te verdiepen.' Zijn grote kennis die hij intussen had opgedaan kon hij als leraar ook een aantal jaren delen met de leerlingen van de Academie voor de derde leeftijd aan de Romaanse Poort in Leuven. 'Ik heb dit heel graag gedaan, vooral omdat je steeds heel veel terug kreeg van de leerlingen', aldus Roger. Terwijl hij in tussentijd nog een aantal huizen had verbouwd, besloot hij om in '98 toch weer als leerling naar de academie terug te keren, dit maal weer in Aarschot. Vooral zijn innerlijke drang om toch iets met zijn gave te doen en ze zeker nog verder te ontwikkelen,  zette hem ertoe aan terug naar het beeldhouwen te grijpen.Volledigheidshalve moet ik er nog aan toevoegen dat hij zich ook nog heeft gespecialisserd in het omgaan met de techniek van het bronsgieten, en dit aan de academie te Anderlecht. Als openbare pronkstukken kan ik zeker de werken, te zien in Aarschot onder het thema 'Als ik eens 5 minuten tijd heb' en het herdenkingsmomument voor de mijnwerkersramp Marcinelle onder de naam 'Stilte' in Betekom te vermelden.   Bron: Nieuwsblad, 04/12/2008: http://nieuwsblad.typepad.com/tremelo/2008/12/vanaf-morgen-ka.html