Max Wildiers
Toegevoegd op 13 mei 2010 door monlouis
Afbeelding toegevoegd door monlouis
Kunstenaar:
niet gekend
niet gekend
Opschrift:
Hier woonde en werkte de Vlaamse Theoloog en filosoof
Max Wildiers
29-07-1904 17-08-1996
spiritus quiescit numquam - de geest rust nooit
Hier woonde en werkte de Vlaamse Theoloog en filosoof
Max Wildiers
29-07-1904 17-08-1996
spiritus quiescit numquam - de geest rust nooit
Plaatsbeschrijving:
Sint-Job-in-'t-Goor - Kerklei
Sint-Job-in-'t-Goor - Kerklei
Max Wildiers o.f.m.cap. (Antwerpen, 29 juli 1904 - Ekeren, 17 augustus 1996) was een Vlaams kapucijn, filosoof en theoloog. Hij was één van de grootste Vlaamse filosofen van de 20e eeuw. Hij is o.a. bekend door het WTK-complex, waarin hij de correlatie duidelijk maakt tussen wetenschap, techniek en kapitalisme.
In 1923 trad hij in bij de Kapucijnenorde. Hij studeerde vier jaar aan de Gregoriaanse universiteit te Rome, waarna hij in 1932 een doctoraat in de theologie behaalde op een studie over het theologisch werk van Albert Schweitzer. Na zijn studies aan de Gregoriana werd hij teleurgesteld in de scholastiek, die volgens hem te weinig correspondeerde met de werkelijkheid. Daarna werd hij professor theologie in het kapucijnenseminarie van Izegem.
Door zijn interesse in de moderne theologie werd zijn leeropdracht opgeschort en kreeg hij in 1940 de toelating om in Leuven biologie te studeren. De biologie bracht hem in contact met een evolutionair wereldbeeld. Wildiers kwam tot het inzicht dat behalve de biologie ook de cultuur onderhevig is aan evolutie. Max Wildiers begon hier en daar voordrachten over evolutie en wereldbeeld te geven. Dit leidde tot twee aanklachten in Rome.
In 1950 werd hij door zijn oversten overgeplaatst als aalmoezenier naar Sint-Job-in-'t-Goor omdat hij te hard opkwam voor amnestie voor de veroordeelde collaborateurs. Dit gaf hem de tijd om zich te verdiepen in het werk van de Franse jezuïet, theoloog en geoloog Teilhard de Chardin. Teilhard zocht naar een manier om het evolutionisme en katholicisme met elkaar te verzoenen en werd in 1950 door de Rome veroordeeld. Wildiers werd een fervente aanhanger van zijn werk en na de dood van Teilhard in 1955 leidde hij de uitgave van het volledige werk van de jezuïet in 13 delen. Dit was niet naar de zin van Rome, want die had de publicatie van het werk in de jaren dertig nog verboden. Toch heeft Rome Wildiers hiervoor nooit op het matje geroepen. Na de uitgave in het Frans, hielp hij ook bij de uitgave in het Nederlands als redacteur van de 'Bibliotheek Teilhard de Chardin'.
Max Wildiers gaf les aan onder meer de K.U.Leuven en aan de University of San Francisco, Californië. In 1985 werd hij doctor honoris causa aan de Universiteit Antwerpen en in 1992 aan de K.U.Leuven. (bron : wikipedia)