Frank Van Acker

facebook twitter

Toegevoegd op 25 april 2010 door monlouis

Frank Van Acker

Afbeelding toegevoegd door monlouis

monlouis | Frank Van Acker | 0 monlouis | Frank Van Acker | 0 monlouis | Frank Van Acker | 0
Kunstenaar:
niet gekend
Opschrift:
Frank Van Acker
1929 - 1992
Minister van Staat
Burgemeester van Brugge
beeltenis in brons door Fernand Vanderplancke
Plaatsbeschrijving:
Brugge - Vismarkt
Informatie toegevoegd door monlouis :
25 april 2010
Frank Marie Grégoire Van Acker (Brugge, 10 januari 1929 - 22 april 1992) was Belgisch volksvertegenwoordiger, senator en minister, alsook burgemeester van Brugge. Hij werd geboren als derde zoon van de latere eerste minister Achille Van Acker en Anna Verhé. Hij studeerde af als doctor in de rechten maar na drie jaar aan de balie (al bleef hij geregistreerd als advocaat tot 1984) koos hij voor een politieke loopbaan. In 1954 werd hij federaal secretaris van BSP Brugge, drie jaar later werd hij ook kabinetsadviseur bij zijn vader (tot 1958). In 1965-1966 was hij adviseur bij vice-premier Antoon Spinoy) en in 1968-1969 was hij adjunct-kabinetschef bij minister van Communautaire Betrekkingen Freddy Terwagne. Hij werd in 1961, het jaar dat zijn vader Kamervoorzitter werd, voor de eerste maal tot volksvertegenwoordiger verkozen (tot 1965). In 1969 werd hij verkozen in de Senaat, om in 1974 terug te keren naar de Kamer (tot 1983). Van Acker was staatssecretaris voor Begroting in de laatste regering van Gaston Eyskens (1972-1973) en minister van Sociale Voorzorg in de twee regeringen Leburton (1973-1974). Sinds 1959 was hij lid van de Brugse gemeenteraad (met een onderbreking tussen 1965 en 1971). Aanvankelijk beperkte hij zich tot een rol op de achtergrond, maar wanneer bij de gemeenteraadsverkiezingen van 1976 de onderling ruziënde CVP haar absolute meerderheid verloor, slaagde hij er in een grote anti-CVP-coalitie op de been te brengen. Door een kleine lijst zonder verkozenen werd evenwel een klacht ingediend bij de Raad van State, waardoor het aantreden van een nieuwe coalitie werd vertraagd en van Acker pas half 1977 als burgemeester aan het hoofd van een college van socialisten, liberalen, Vlaams-nationalisten en zogenaamde christendemocraten kon benoemd worden. Deze ploeg maakte vooral werk van de renovatie van de binnenstad. (bron : wikipedia)