het uiteindelijk verkeer
Toegevoegd op 3 juli 2011 door monlouis
Afbeelding toegevoegd door monlouis
Kunstenaar:
niet gekend
niet gekend
Opschrift:
het uiteindelijk verkeer / 1979
Octave Landuyt
omdat je zo volwassen bent
het uiteindelijk verkeer / 1979
Octave Landuyt
omdat je zo volwassen bent
Plaatsbeschrijving:
Elsene - Naamsepoort (in metrostation)
Elsene - Naamsepoort (in metrostation)
De kunstenaar Octave Landuyt (Gent, 1922). Hij studeerde aan de Academie voor Schone Kunsten in Kortrijk,
maar was vooral een autodidact. Naast de schilderkunst, legt hij zich ook toe op de keramische beeldhouwkunst, op de plastische kunsten, de gravure, het textieltekenen, het ontwerpen van juwe- len, tapijten, meubels en kostuums.
Op het ogenblik dat zijn aandacht ook naar keramiek uitging, in 1958, beschikte Octave Landuyt over de technische kennis van een ervaren en veelzijdig kunstenaar. Hij kreeg de techniek dan ook in een mum van tijd onder de knie. Zijn creaties worden gekenmerkt door scherpe tegenstellingen. Ze komen voor als uitingen van een geobsedeerde geest, een gekweld gemoed, een getormenteerde verbeelding. Zoals vele Vlaamse kunstenaars die in de jaren ’20 geboren werden, uit Landuyt het drama en het leed dat hij tijdens de oorlog had ondergaan. Ondanks die uitdrukking van angst, de sfeer van beklemming, getuigen ze tegelijkertijd van plastische verfijning, gevoelige nuancering en zin voor fraaie materialen.
Het kunstwerk: 1979 Het bestaat uit vier ronde bas-reliëfs, die in poortvormige omlijstingen werden aangebracht op het met zwart door- aderde witte marmer in de stationshal. De combinaties van gezichten en handen stellen de vier stadia voor in het leven van de mens: de geboorte, de liefde, de volwassenheid en de dood. Ogen en monden vormen donkere spleten in de vaalgrijze kera- mische materie, terwijl een enkel roodbruin bladvormig element als enige kleurvlek de monochromie van de verschillende grijswaarden accentueert. Aanvankelijk speelde Octave Landuyt met het idee om op de wit-marmeren wanden eveneens wit-marmeren structuren te schilderen. Uiteindelijk vond hij de gedachte absurd en creëerde het huidige kunstwerk. De weergave van de vier stadia van het leven van de mens in dit kunstwerk, staaft ook een constante binnen de evolutie van het werk van Octave Landuyt en is dan ook de zeer persoonlijke benadering van de realiteit. Eerst neigde die reali- teit naar het surrealisme, maar later almaar meer naar het exotische en zelfs barokke.
Bas-reliëfs in geëmailleerde keramiek.
(bron : mivb.be)
Het kunstwerk: 1979 Het bestaat uit vier ronde bas-reliëfs, die in poortvormige omlijstingen werden aangebracht op het met zwart door- aderde witte marmer in de stationshal. De combinaties van gezichten en handen stellen de vier stadia voor in het leven van de mens: de geboorte, de liefde, de volwassenheid en de dood. Ogen en monden vormen donkere spleten in de vaalgrijze kera- mische materie, terwijl een enkel roodbruin bladvormig element als enige kleurvlek de monochromie van de verschillende grijswaarden accentueert. Aanvankelijk speelde Octave Landuyt met het idee om op de wit-marmeren wanden eveneens wit-marmeren structuren te schilderen. Uiteindelijk vond hij de gedachte absurd en creëerde het huidige kunstwerk. De weergave van de vier stadia van het leven van de mens in dit kunstwerk, staaft ook een constante binnen de evolutie van het werk van Octave Landuyt en is dan ook de zeer persoonlijke benadering van de realiteit. Eerst neigde die reali- teit naar het surrealisme, maar later almaar meer naar het exotische en zelfs barokke.
Bas-reliëfs in geëmailleerde keramiek.
(bron : mivb.be)
Zelf informatie toevoegen
