Standbeelden.be

Gabrielle Petit (1893-1 april 1916) was een Belgische verzetsheldin uit de Eerste Wereldoorlog. Ze werd samen met haar zus in een weeshuis geplaatst door haar vader na het overlijden van hun moeder. Als ze 16 is verlaat ze de zusters om in Brussel te gaan wonen. Als vrouw alleen is het dan zeker geen makkelijk leven. Ze is vaak depressief en onderneemt zelfs een zelfmoordpoging. Bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog is ze verloofd met een militair. Alhoewel ze het liefst aan de zijde van haar verloofde zou strijden, geeft ze zich op als vrijwilligster voor het Rode Kruis. Later treedt ze in dienst van de Britse Inlichtingendienst. In Engeland krijgt ze een korte opleiding die haar moet voorbereiden op spoorwegspionage. De Duitse troepenbewegingen per spoor worden door haar doorgegeven aan de geallieerden. Gebruikmakend van vermommingen reist ze door België. De rapporten schrijft ze op kleine blaadjes zijdepapier die ze in haar kleding verstopt. Begin 1916 loopt ze echter in de val. Ze wordt gearresteerd en ter dood veroordeeld voor "krijgsverraad bestaande uit verspieding". Op 1 april 1916 wordt ze voor het vuurpeloton gezet. (bron : wikipedia) Het beeldhouwwerk werd ingehuldigd in mei 1924 in aanwezigheid van koningin Elisabeth.