Gedenkplaat Alfons Jeurissen
Toegevoegd op 15 maart 2011 door Dirk-Everts
Afbeelding toegevoegd door Dirk-Everts
Kunstenaar:
niet gekend
niet gekend
Opschrift:
Alfons Jeurissen
1874-1925
Alfons Jeurissen
1874-1925
Plaatsbeschrijving:
Hasselt - hoek Banneuxstraat - Alfons Jeurissenstraat
Hasselt - hoek Banneuxstraat - Alfons Jeurissenstraat
Kunstenaar Jan Boedts
Alfons Jeurissen (Hasselt, 19 mei 1874 - Ekeren 18 juni 1925) geboren Hasselaar als zoon van een kapelmeester. Hij was schrijver, schilder en musicus. Hij was een verteller van verhalen die zich veelal in de Kempen afspeelden. In deze verhalen waren talrijke sagen verwerkt.
Hij volgde lager en middelbaar onderwijs aan het toen pas opgerichte Sint-Jozefsinstituut aan de Hasseltse Groene Boelvaar. Hij werd voorzitter van de studentenacademie ‘De Vlaamsche Bloemengaard’. Het talent van Jeurissen viel al op de middelbare school op, waar de opstellen van ‘het jong literarisch wonder’, zoals zijn leraar Jozef Geurts hem noemde, in de klas werden voorgelezen. Uit zijn collegeperiode dateren trouwens twee (onuitgegeven) verhalen, een novelle en een blijspel. In 1892 publiceerde hij zijn eerste verhaal ‘De turfboer der Platte Wijers’ in het Brusselse letterkundige weekblad Vlaamsch en Vrij. Jeurissen begon zijn loopbaan als kantoorbediende. Daarna deed hij dienst als douanier.
Op 5 mei 1900 trouwde hij met Maria Maes. In de daaropvolgende jaren schreef hij enkele van zijn bekendere werken zoals ‘Broeder Bertus’ en ‘Heikleuters’.
Net voor het einde van WOI kreeg hij van de Duitse regering een nieuwe baan aangboden: bibliothecaris op het Ministerie van Financiën. Een promotie dacht de schrijver.Omdat hij het Duitse aanbod had aanvaard werd hij beschuldigd van activistische sympathieën. Hij werd tijdelijk geschorst en vervolgens definitief ontslagen als staatsambtenaar, zonder recht op pensioen. Meer hierover kan men vinden in het boek 'Een Eeuw Later - op wandel met Alfons Jeurissen door Limburg en Maastricht' van M.G. Bijnens.
Van 1923 tot 1925 werd hij opgenomen in het beheer van het weekblad Het Vlaamsche Land. Hiij kreeg een kantoorbaan bij de firma Gevaert, maar zijn elan was definitief gebroken, zowel fysiek als mentaal. Zijn gezondheid ging zienderogen achteruit. Hij leed aan een woekerende longtering. Hij stierf in 1925, hij was slechts 51 jaar oud. De verhalen en romans van Jeurissen spelen zich in hoofdzaak af in de Limburgse Kempen. Oude geheimzinnige verhaaltradities en sagenmotieven spelen er een belangrijke rol in. Zij worden tevens gekenmerkt door expressionistische natuurbeschrijvingen en dramatische effecten. Bij Jeurissen geeft geen der novellen een gevoel van af-heid. Zij zijn niet opgetrokken volgens een vooraf bepaald schema. Zij dwalen, doelloos, nu weer deze dan gene richting.
Jeurissen was redactielid van "Vlaamsche Arbeid" en "Het Vlaamsche land". Van de toenmalige redactie leden van "Vlaamsche Arbeid" zullen er op "Nijlen" na, weinigen literatuurgeschiedenis halen." Jozef Muls" en "Karel Van Den Oever" uiteraard wel. Maar auteurs als Jeurissen en Jan Hammenecker verdwenen in de coulissen. Samen werkten ze nog mee aan jong Dietschland.
Via de verhalen van Jeurissen komen we te weten hoe de Kempense bevolking begin jaren 1890 leefde en werkte, hoe ze zich kleedde en wat hun gewoontes waren. Zijn werk ‘Heksendans’ is ontstaan uit de ervaringen als douanier. Hij schreef hierin over stropers en smokkelaars. Het verhaal was vermengd met sagen over spoken en heksen.
Bron: Wikipedia + www.hasel.be + http://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache:fxDTGOhG2kUJ:schrijversgewijs.be/schrijvers/jeurissen-alfons/+Alfons+Jeurissen&cd=13&hl=nl&ct=clnk&gl=be&source=www.google.be
---
Vier grote stenen staan verticaal naast elkaar opgesteld. De grootste is 1,8 m en hierop is de bronzen plaat bevestigd. De kleinste is 0,8 m hoog. In deze bronzen plaat is de afbeelding van Alfons Jeurissen gegoten met zijn naam en de jaartallen 1874-1925. Zij heeft een doormeter van 54 cm.
De Limburgse schrijvers gaven rond 1938 de opdracht om dit monument op te richten ter herinnering aan de verdienstelijke Hasseltse romanschrijver.
De onthulling van dit monument was voorzien voor einde 1939 doch werd verdaagd. De onthulling had in alle stilte plaats tijdens de bezetting. In 1971 werd het geplaatst op een plantsoen in de Banneuxwijk.
http://www.hasel.be/nl/subjects/861/gedenkplaat-alfons-jeurissen.html
Alfons Jeurissen (Hasselt, 19 mei 1874 - Ekeren 18 juni 1925) geboren Hasselaar als zoon van een kapelmeester. Hij was schrijver, schilder en musicus. Hij was een verteller van verhalen die zich veelal in de Kempen afspeelden. In deze verhalen waren talrijke sagen verwerkt.
Hij volgde lager en middelbaar onderwijs aan het toen pas opgerichte Sint-Jozefsinstituut aan de Hasseltse Groene Boelvaar. Hij werd voorzitter van de studentenacademie ‘De Vlaamsche Bloemengaard’. Het talent van Jeurissen viel al op de middelbare school op, waar de opstellen van ‘het jong literarisch wonder’, zoals zijn leraar Jozef Geurts hem noemde, in de klas werden voorgelezen. Uit zijn collegeperiode dateren trouwens twee (onuitgegeven) verhalen, een novelle en een blijspel. In 1892 publiceerde hij zijn eerste verhaal ‘De turfboer der Platte Wijers’ in het Brusselse letterkundige weekblad Vlaamsch en Vrij. Jeurissen begon zijn loopbaan als kantoorbediende. Daarna deed hij dienst als douanier.
Op 5 mei 1900 trouwde hij met Maria Maes. In de daaropvolgende jaren schreef hij enkele van zijn bekendere werken zoals ‘Broeder Bertus’ en ‘Heikleuters’.
Net voor het einde van WOI kreeg hij van de Duitse regering een nieuwe baan aangboden: bibliothecaris op het Ministerie van Financiën. Een promotie dacht de schrijver.Omdat hij het Duitse aanbod had aanvaard werd hij beschuldigd van activistische sympathieën. Hij werd tijdelijk geschorst en vervolgens definitief ontslagen als staatsambtenaar, zonder recht op pensioen. Meer hierover kan men vinden in het boek 'Een Eeuw Later - op wandel met Alfons Jeurissen door Limburg en Maastricht' van M.G. Bijnens.
Van 1923 tot 1925 werd hij opgenomen in het beheer van het weekblad Het Vlaamsche Land. Hiij kreeg een kantoorbaan bij de firma Gevaert, maar zijn elan was definitief gebroken, zowel fysiek als mentaal. Zijn gezondheid ging zienderogen achteruit. Hij leed aan een woekerende longtering. Hij stierf in 1925, hij was slechts 51 jaar oud. De verhalen en romans van Jeurissen spelen zich in hoofdzaak af in de Limburgse Kempen. Oude geheimzinnige verhaaltradities en sagenmotieven spelen er een belangrijke rol in. Zij worden tevens gekenmerkt door expressionistische natuurbeschrijvingen en dramatische effecten. Bij Jeurissen geeft geen der novellen een gevoel van af-heid. Zij zijn niet opgetrokken volgens een vooraf bepaald schema. Zij dwalen, doelloos, nu weer deze dan gene richting.
Jeurissen was redactielid van "Vlaamsche Arbeid" en "Het Vlaamsche land". Van de toenmalige redactie leden van "Vlaamsche Arbeid" zullen er op "Nijlen" na, weinigen literatuurgeschiedenis halen." Jozef Muls" en "Karel Van Den Oever" uiteraard wel. Maar auteurs als Jeurissen en Jan Hammenecker verdwenen in de coulissen. Samen werkten ze nog mee aan jong Dietschland.
Via de verhalen van Jeurissen komen we te weten hoe de Kempense bevolking begin jaren 1890 leefde en werkte, hoe ze zich kleedde en wat hun gewoontes waren. Zijn werk ‘Heksendans’ is ontstaan uit de ervaringen als douanier. Hij schreef hierin over stropers en smokkelaars. Het verhaal was vermengd met sagen over spoken en heksen.
Bron: Wikipedia + www.hasel.be + http://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache:fxDTGOhG2kUJ:schrijversgewijs.be/schrijvers/jeurissen-alfons/+Alfons+Jeurissen&cd=13&hl=nl&ct=clnk&gl=be&source=www.google.be
---
Vier grote stenen staan verticaal naast elkaar opgesteld. De grootste is 1,8 m en hierop is de bronzen plaat bevestigd. De kleinste is 0,8 m hoog. In deze bronzen plaat is de afbeelding van Alfons Jeurissen gegoten met zijn naam en de jaartallen 1874-1925. Zij heeft een doormeter van 54 cm.
De Limburgse schrijvers gaven rond 1938 de opdracht om dit monument op te richten ter herinnering aan de verdienstelijke Hasseltse romanschrijver.
De onthulling van dit monument was voorzien voor einde 1939 doch werd verdaagd. De onthulling had in alle stilte plaats tijdens de bezetting. In 1971 werd het geplaatst op een plantsoen in de Banneuxwijk.
http://www.hasel.be/nl/subjects/861/gedenkplaat-alfons-jeurissen.html