Allegorische voorstelling
Toegevoegd op 4 juni 2010 door monlouis
Afbeelding toegevoegd door monlouis
Kunstenaar:
Antoine Vriens
Antoine Vriens
Opschrift:
A. Vriens
A. Vriens
Plaatsbeschrijving:
Brussel - Kunstberg, links op het bordes
Brussel - Kunstberg, links op het bordes
Dit reliëf werd vervaardigd door Antoine Vriens uit Vorst bij Brussel, geboren in 1902, bij de aanleg van de Kunstberg.
Op deze plaats bevond zich sinds mensenheugnis de zeer populaire Sint-Rochuswijk, tot in de 15de eeuw ookJodenwijk genoemd, met een wirwar van smalle straatjes en smerige gangetjes naast, boven en onder een aantal steile trappen met verroeste smeedijzeren leuningen, onder meer een ideaal werkterrein voor vele hoertjes. In 1883 werd besloten deze "antihygiënische kanker" van de kaart te vegen en te vervangen door een "brede laan, openbare tuinen en een tempel gewijd aan de Schone Kunsten". We bevinden ons echter te Brussel, en het zou uiteindelijk nog veertien jaar duren, tot in 1897, en na soms hevige discussies tussen burgemeester Buls en de regering, vooraleer de slopershamers eindelijk aan het werk gingen. Burgemeester Karel Buls zou uiteindelijk overigens ontslag nemen. In 1900 bleef er nog slechts een enorm terrein bezaaid met afbraakmateriaal over, bedekt met een enorme variëteit onkruid. Acht jaar later was er nog niets veranderd en kwam de oude koning Leopold II, die het niet meer kon aanzien, op de proppen. Brussel organiseerde namelijk de Wereldtentoonstelling van 1910 en de vorst mocht er niet aan denken dat de bezoekers hier een dergelijke kanker zouden ontdekken… Hij liet uit Parijs een beroemd architect, Vacherot, overkomen en gebood hem een "voorlopige tuin, inclusief watervalletjes en beeldhouwwerken" aan te leggen, en hij betaalde het ereloon van de man uit zijn eigen zak, verdorie! De Kunstberg werd in 1910, samen met de Wereldtentoonstelling, door koning Albert I ingehuldigd (Leopold II was een jaar eerder overleden). Deze voorlopige oplossing was echter een dermate groot succes, had een dergelijke charme, dat het meteen één van de geliefkoosde plekjes van de Brusselaars werd, en dat voor een periode van 45 jaar. In 1955, ondanks massaal publiek, mediatiek en politiek protest, gingen de graafmachines terug aan het werk om de prachtige tuin te laten vervangen met wat u vandaag terugvindt: drie verdiepingen garageruimtes bedekt met amper één metertje grond waarop enkele loodrechte weggetjes getrokken werden tussen struiken die hun best doen om er groen uit te zien… (bron : ebru)
Op deze plaats bevond zich sinds mensenheugnis de zeer populaire Sint-Rochuswijk, tot in de 15de eeuw ookJodenwijk genoemd, met een wirwar van smalle straatjes en smerige gangetjes naast, boven en onder een aantal steile trappen met verroeste smeedijzeren leuningen, onder meer een ideaal werkterrein voor vele hoertjes. In 1883 werd besloten deze "antihygiënische kanker" van de kaart te vegen en te vervangen door een "brede laan, openbare tuinen en een tempel gewijd aan de Schone Kunsten". We bevinden ons echter te Brussel, en het zou uiteindelijk nog veertien jaar duren, tot in 1897, en na soms hevige discussies tussen burgemeester Buls en de regering, vooraleer de slopershamers eindelijk aan het werk gingen. Burgemeester Karel Buls zou uiteindelijk overigens ontslag nemen. In 1900 bleef er nog slechts een enorm terrein bezaaid met afbraakmateriaal over, bedekt met een enorme variëteit onkruid. Acht jaar later was er nog niets veranderd en kwam de oude koning Leopold II, die het niet meer kon aanzien, op de proppen. Brussel organiseerde namelijk de Wereldtentoonstelling van 1910 en de vorst mocht er niet aan denken dat de bezoekers hier een dergelijke kanker zouden ontdekken… Hij liet uit Parijs een beroemd architect, Vacherot, overkomen en gebood hem een "voorlopige tuin, inclusief watervalletjes en beeldhouwwerken" aan te leggen, en hij betaalde het ereloon van de man uit zijn eigen zak, verdorie! De Kunstberg werd in 1910, samen met de Wereldtentoonstelling, door koning Albert I ingehuldigd (Leopold II was een jaar eerder overleden). Deze voorlopige oplossing was echter een dermate groot succes, had een dergelijke charme, dat het meteen één van de geliefkoosde plekjes van de Brusselaars werd, en dat voor een periode van 45 jaar. In 1955, ondanks massaal publiek, mediatiek en politiek protest, gingen de graafmachines terug aan het werk om de prachtige tuin te laten vervangen met wat u vandaag terugvindt: drie verdiepingen garageruimtes bedekt met amper één metertje grond waarop enkele loodrechte weggetjes getrokken werden tussen struiken die hun best doen om er groen uit te zien… (bron : ebru)
Zelf informatie toevoegen
