Fernand Debonnaires

facebook twitter

Toegevoegd op 24 februari 2013

Naam:Fernand Debonnaires
Geboortedatum:18 januari 1907
Sterftedatum:14 februari 1997
Website:http://www.fonds-leon-eeckman-et-le-groupe-nervia.be/artistes-de-tout-temps/94-debonnaires-fernand.html
Extra Info:(Sint-Gillis, Bruxelles, 1907 - Oostduinkerke, 1997)

Beeldhouwer. Was gehuwd met de schilderes Suzanne De Bary. Opleiding aan de Academie te Brussel (1918-1925) en te Parijs. Specialiseerde zich in de monumentale beeldhouwkunst.

Prijs voor beeldhouwen van de Provincie Brabant in 1926, Godecharleprijs in 1928. Tweede voor de Prijs van Rome in 1929 en 1935.

Zijn figuren en naakten worden gekenmerkt door een strenge vorm, rust, soberheid en monumentaliteit. Wordt gesitueerd tussen het animisme en het realisme.

Uit de pers: «F.D. maakte een onderscheid in stijl tussen geboetseerde vrouwennaakten, waarin hij de natuur navolgde en de monumentale werken, waarvoor hij gesloten archaïserende vormen gebruikte,» en “De kunst F.D. getuigt van humanisme. Hij wijdde zich haast uitsluitend aan de weergave van het menselijk wezen. Hij vatte er de schoonheid en de geheimen van via de opbouw van de volumes, de soberheid van de vlakken, het zoeken naar ritme en de lijnvoering. Hij houdt van het spel van licht en schaduw op de grote oppervlakken, van de rol die de zon speelt in zijn werken zoals in de natuur. Met kennis van zaken en zin voor het traditionele weet hij de verworvenheden van het verleden tot opzettelijk eenvoudige maar juist neergezette vormen te herleiden. Een weergaloze maar gevoelige vormgeving verschaft aan zijn werken een uitstraling van leven.”

Hij ontwierp o.m. madonna's voor de kathedraal te Doornik, een «Maagd en Kind» voor de abdij te Orval, een «Sint-Amandus» voor de kerk te Laken, een monument voor Ad. Max, geplaatst aan de Heizel te Brussel.

Was van 1951 tot 1977 leraar aan de Academie te Brussel.

Vermeld in het «Lexicon van Westvlaamse Beeldende Kunstenaars V».

http://www.nobel.be/NL/ART/7716_debonnaires_fernand

Standbeelden van Fernand Debonnaires

Adolphe Max Monument voor het omgekomen spoorwegpersoneel