Ernest Wijnants
Toegevoegd op 17 januari 2009
- persoonlijke gegevens
Naam: | Ernest Wijnants |
Geboortedatum: | 24 september 1878 |
Sterftedatum: | 8 december 1964 |
Website: | http://nl.wikipedia.org/wiki/Ernest_Wijnants |
Extra Info: | Ernest Wijnants was een vriend en stadgenoot van de Brabantse fauvist Rik Wouters, die door zijn meer gedurfde en vernieuwende stijl veel bekender is gebleven. Hij werd in 1878 te Mechelen geboren in een arbeidersgezin. Toen hij elf jaar was, moest hij al in een meubelbedrijf gaan werken. Daar bleek snel zijn bijzondere begaafdheid. De jongen werkte zich op tot ornamentsnijder, wat inhield dat hij zich op het verfijnde houtsnijwerk mocht toeleggen. Leeuwenkopjes en weelderige festoenen van bloemen en fruit werden zijn specialiteit. Maar het decoratieve werk voldeed hem niet. Wijnants schreef zich in voor de tekenklas van de Mechelse Academie en zette in 1906 de beslissende stap naar de Brusselse Academie, waar hij de lessen volgde van de in die tijd gevierde beeldhouwer Charles Van der Stappen. Zijn werk verraadt aanvankelijk neoklassieke en impressionistische invloeden. Aan de vooravond van de Eerste Wereldoorlog had hij zijn eigen stijl gevonden, die aansloot bij de zuivere, verstilde figuren van George Minne en bij de gotische beeldhouwkunst. Na enkele moeilijke jaren, waarin hij het hoofd boven water kon houden dankzij het kruidenierswinkeltje van zijn vrouw, zette de loopbaan van Wijnants zich in de goede richting. Hij exposeerde in de bekende Brusselse galerie Giroux, maakte een indrukwekkende reeks baadsters voor een mecenas en werd leraar aan de Academie en het Hoger Instituut voor Schone Kunsten in Antwerpen. Hij kreeg verscheidene belangrijke opdrachten. Nog steeds passeren dagelijks duizenden automobilisten de beelden van Wijnants op de brug over het kanaal bij het Saincteletteplein in Brussel. Naakte meisjesfiguren waren het favoriete thema van Ernest Wijnants. Zijn naakten zijn delicaat en sensueel, en getuigen van een stille ingetogen schoonheid. Veel zorg besteedde hij aan het kapsel van de figuren en graag accentueerde hij deze met een sierlijk juweel. In een tijd van artistieke experimenten en extreme vervormingen, bleef Wijnants trouw aan de traditionele schoonheid. De klassieke Griekse beeldhouwkunst, maar ook de Indische en de Egyptische sculptuur (onder meer het beeld van Nefertiti) lieten duidelijke sporen na in zijn werk. Beelden zoals 'De goede herder' en 'De speerwerper' illustreren dat hij ook andere onderwerpen aankon. |